PROLOG

Mieliście kiedykolwiek tak,że chcielibyście się nie obudzić,ja tak miałam...
W szkole byłam uważana za pustą lalę,która ma tyle kasy,że aż nią sra,to nie było miłe.
Miałam wszystko,że aż czasami za dużo.
Tata miał wielką firmę,a mama pracowała za granicą...Oboje mięli kochanków,skąd wiem?
No więc nie fajnie jest skończyć wcześniej szkołę,wrócić do domu i zobaczyć matkę ujeżdżającą jakiegoś obcego faceta albo usłyszeć "rozmowę" mojego taty z jakąś lalunią.
Matka dawała mi większe kieszonkowe ,żebym nie mówiła ojcu o tym co zobaczyłam,ugh ! Nie chce o tym myśleć,fuj !
Mama wyjeżdżała coraz częściej,ojciec zaczął się do mnie dobierać,tak było codziennie,ten cień zbliżający się do mojego pokoju...
Z każdym dniem bałam się coraz bardziej,miałam obrzydzenie do ojca.
Nie mówiłam nikomu,kto by mi uwierzył ?
Każdy miał mnie za smarkulę. Ojciec miał wielką firmę i uważany był za dobrego poczciwego człowieka...cóż,pozory mylą.
Od jakiegoś czasu zaczęłam pisać pamiętnik,w którym opisywałam moje przeżycia,cały dzień,jak to nienawidzę ojca.
Miałam wrażenie,że ktoś go czyta.Budząc się codziennie rano czułam ostry zapach męskich perfum i one nie były ojca.Miałam wrażenie,że zaczynam świrować.
Często nawiedzały mnie sny,w których widziałam męską postać odwróconą tyłem do mnie.Miał on wielkie szerokie czarne skrzydła,nie mogłam zobaczyć jego twarzy...
*"Rano wstałam wcześnie,dzień minął szybko.Jak zwykle zjadłam coś rano i zebrałam się do szkoły(...)Po powrocie do domu rodziców jeszcze nie było,poszłam do swojego pokoju i zaczęłam szukać pamiętnika,nigdzie go nie było.Zapadł się pod ziemie.Usłyszałam dzwonek do drzwi więc zbiegłam na dół,w drzwiach ukazał się przystojny policjant.
-Dzień dobry-rzekł pokazując legitymacje-Zoey Collins ?
-Tak..rodziców nie ma w domu...
-Zabieram panią na komisariat-powiedział na co zupełnie zamarłam.
-A-ale jak to ?
-Jest pani podejrzewana o spowodowanie wypadku swoich rodziców-dla mnie brzmiało to śmiesznie,ja ? Jak to..Jak miałabym spowodować wypadek swoich rodziców ? Chwileczkę...
-Co z nimi ? - byłam zapłakana.
-Nie żyją- powiedział bez żadnego uczucia i związał moje ręce kajdankami,wprowadził do radiowozu i odjechał.
Kiedy byliśmy już na komisariacie zapłakana siedziałam w celi.Wieść,że moi rodzice nie żyją...To prawda,byłam gwałcona przez ojca ale mama...ją kochałam,mimo tego,że zdradzała ojca czy robiła jakieś inne głupoty.
W końcu ktoś się zjawił przy mojej celi,wzięli mnie na przesłuchanie.
-To twoje ? - policjant położył na stole mój pamiętnik.
-Skąd pan to ma ?-drżałam.
-Znaleźliśmy to niedaleko miejsca wypadku...Gdzie pani była koło godziny 14 ?
-Wracałam do domu.
-Sama ? - popatrzył na mnie.
-No tak,ale jak ja mogłam spowodować ten wypadek,czy ktoś mi powie co się stało ?!
-Zamknij się ! - krzyknął na co zamarłam - dobrze wiesz co się stało.
-Nie wiem - powiedziałam łkając.
-Nie ? - otworzył stronę pamiętnika - Chciałabym żeby zniknął.Nie mam siły,niech zginie jak pies ! - przeczytał - i co ? 
-No pisałam tak ale to nie ja !  - To cale krzyczenie nic nie dawało . Wprowadzili mnie znów do celi,czułam się jak pies.Mój ojciec był szanowany również tam bo sponsorował wszelkie nowe sprzęty (...) Wszyscy myśleli,że to ja zabiłam ich...Byłam bita,wyśmiewana i torturowana,codziennie rano wyprowadzali mnie na deptak gdzie wylewali na mnie wiadra lodowatej wody.Myślałam,że nie wytrzymam,chciałam stamtąd uciec.
Po posiłku schowałam widelec do kieszeni,zaprowadzili mnie do celi,położyłam się na łóżku i wyciągnęłam widelec.
Jeździłam nim po ręce w końcu w moim ciele pojawiła się złość.
Wbiłam widelec w cienką skórę na ręce i jęknęłam zaciskając oczy. Krew zaczęła wylewać się z rany,bolało...Bardzo bolało."

CZY BYLIŚCIE KIEDYŚ W PSYCHIATRYKU ? JA TAK...

_______________________________________________

*pochylona czcionka - retrospekcja

Dodałam dzisiaj prolog,rozdział będzie już na wakacjach i jak blog będzie miał jakiś wygląd.
Teraz przepraszam was za ten.


Witam was,a więc jeśli to czytacie oznacza ,że dotrwaliście do końca.

Nie wiem czy się podoba ale jeśli tak piszcie w komentarzach.

Kolejne rozdziały będą pisane jak Zoey będzie w psychiatryku ...  W kolejnych rozdziałach dowiecie się coś więcej dlaczego blog ma nazwę "Street 21" .

czytasz=komentujesz